Follow
Greinin var skrifuð fyrir Morgunblaðið og birtist þar, laugardaginn 15. ágúst, 2020.
Þær fara í fríið
CYBER er nú dúett þeirra Sölku Valsdóttur og Jóhönnu Rakelar Jónasdóttur. Vacation er þeirra önnur eiginlega breiðskífa en útgáfurnar hafa þó verið fleiri.
Það má skilgreina útgáfuform á ýmsan hátt, ég tel plötur CYBER fjórar a.m.k. og frístandandi smáskífur eru þarna líka (t.d. hin þriggja laga „I’m your new stepmom“). Útgáfutíðnin hefur verið rækileg verður að segjast, Ho rror og Vacation breiðskífur en Crap og Bizness svokallaðar blandspólur eða „mixtape“. Fjögur verk fyrst og fremst samt og góð og heillandi samhæfing á milli þessa alls þó að temun séu ólík. Svipuð umslög, titlar og leturgerðir en í kringum hverja og eina plötu hefur ólík CYBER stillt sér fram engu að síður, útlitslega sem tónlistarlega. Þær hafa verið í kynæsandi latex-göllum, viðskiptamógúlalegar og núna bara í sprellandi stuði í
orlofi. Tónlistin hefur þróast úr vissum hráleika í meiri straumlínur en það er ákveðið hryggjarstykki í tónlist CYBER sem stýrir málum, letilegir taktar og skringidrungi yfir, ekkert gefið og allt hálfopið einhvern veginn. Fjarlægt en lokkandi. Myndbönd hafa líka verið skemmtileg og ögrandi og hafa þær stöllur, sem eru nú bara þær Salka og Jóhanna, unnið vel með listamannsbakgrunn sinn. „Fyrir mér er svo ógeðslega mikilvægt að geta verið Cyber á öllum sviðum, ekki bara í tónlist. Ég vil að þú getir lifað, andað, klæðst og borðað Cyber í öll mál,“ sagði Jóhanna í viðtali við DV eitt sinn og hafði lög að mæla. Munum líka að CYBER standa vaktina fyrir stöllur sínar, þetta er oft þrælpólitískt hvort sem það er meðvitað eður ei. Femínísk valdefling, þar sem þær leika sér með kynlífstilvísanir og ögrandi kynþokka en allt saman á þeirra forsendum og engra annarra.
Vacation átti víst að vera glaðleg plata í upphafi, óður til sumarfrís og engra áhyggja en Covid-19 breytti því náttúrulega öllu og innstillti kvíðaboga sem hangir yfir verkinu. Umslag og kynningarmyndir eru sólarmegin á meðan tónlistin segir dálítið aðra sögu, eitthvað sem er þó frekar dæmigert fyrir nálgun CYBER við hlutina. Andstæðum stillt fram. Báðar eru þær stöllur búsettar í Berlín og var platan samin að mestum hluta í útgöngubanni á milli hámgláps á einhverja þættina. Platan er líka ákveðin gagnrýni á þann tvískinnung að í miðjum faraldri fannst mörgum eins og nú væri allt í einu nægur tími til að láta sér líða vel og sinna eigin sjálfi af alúð. Sem hefur reynst hálfsannleikur að mörgu leyti (pæling blaðamanns).
Vacation er dálítið athyglisvert ferðalag, miðað við fyrri afurðir CYBER. Á Horror var ógnin mun áþreifanlegri en hér er sömu ógn pakkað inn í draumkenndar voðir. Fyrsta lagið, „pink house paladino“, byrjar eins og inngangsstef að Miami Vice -þætti í leikstjórn David Lynch. Sveittur saxófónn býður okkur velkomin en snemma snýst lagið upp í súrrealísk blíðuatlot og þær stöllur rappa letilega yfir sólbökuðum drunga. Velkomin í heim CYBER! Í næsta lagi, „breakfast buffet“, flögrum við niður að morgunverðarhlaðborðinu og þar kemur GDRN nokkur sterk inn. CYBER-innblásið „r og b“ og útsetning og hljóðvinnsla hér afbragð. Lagið „spa day“ viðheldur þessum brag, og „r og b“-þráðurinn er flottur. Ég verð að hrósa „starry night“ fyrir sérdeilis glæsilega vísun í meistaraverk Egils Sæbjörnssonar, Tonk of the Lawn , en hann er Berlínarbúi sömuleiðis. „Karaoke at the Drunken Barrel“ er nákvæmlega það, amatörlegur söngur á einhverjum barnum og brýtur þetta flæðið upp á glúrinn máta. Eftir fleiri gleðilega kvíðaópusa mætir JFDR á svæðið og syngur niðurtúrslagið „come down“ í góðum selskap með dúettinum. Ásdís María slaufar svo plötunni með gestalátum í „Karaoke song“.
„Ljósin á ströndu skína skær,“ söng Þorgeir Ástvaldsson með Sumargleðinni fyrir margt löngu. En skærleikinn getur verið fals eins og CYBER nudda okkur rækilega upp úr á þessari vel heppnuðu skífu.
Deildu!
