Follow
Greinin var skrifuð fyrir Morgunblaðið og birtist þar, laugardaginn 17. apríl, 2021.
„Ég þarf alltaf að vera að gera eitthvað“
Tónlistar- og myndlistarmaðurinn Sigtryggur Berg Sigmarsson hefur verið æði virkur hvað fyrra formið varðar á undanförnum misserum og dælt út efni í formi platna, hljómsnældna og stafrænna skráa. Hvað á þetta að fyrirstilla?
Ég viðurkenni að ég hef átt fullt í fangi með að hafa yfirlit yfir þessar tíðu útgáfur Sigtryggs. Reglubundið koma tilkynningar frá honum um nýtt efni, oftar en ekki í takmörkuðu upplagi og jafnvel ekki í stafrænni útgáfu (sjaldgæft nú til dags). Á þessu ári hafa komið út tvær plötur, fyrst ber að nefna Ship 2020 , sem gefin er út til að fagna þeim tuttugu árum sem eru liðin síðan Sigtryggur tók upp fyrstu sólóplötu sína, Ship (gefin út 2001 hins vegar). Svo er það Everything Nice , vínilplata sem kom út í 100 eintökum í síðasta mánuði en hana vinnur hann með Ragnari Jónssyni og BJ Nilsen. Innihaldið á Ship 2020 er í „ambient“-sniði, jafnvel hægt að kalla tónlistina ljúfa en Everything Nice er hvassari og meira um skruðninga. Báðar á tilraunakenndu rófi að sjálfsögðu eins og allt það sem Sigtryggur hefur sýslað við á sínum ferli. Þá er væntanleg plata í maí sem hann vinnur með BJ Nilsen og Judith Hamann. Á síðasta ári komu svo út sjö plötur, ein með Floris Hoorelbeke, ein með BJ Nilsen og Frans de Waard, tvær með BJ Nilsen, ein með Dennich Tyfuyz og tvær sóló. Nóg að gera!
Sigtryggs varð fyrst vart er hann gekk í hina merku tilraunasveit Stilluppsteypu um miðjan tíunda áratuginn og hefur getið sér gott orð sem allra handa listamaður. Virkni hefur verið með ágætum í gegnum tíðina en aldrei eins og nú. Pistilritari var forvitinn, setti sig í samband við listamanninn, og spurði hann spjörunum úr.
„Ég þarf alltaf að vera að gera eitthvað,“ segir hann einfaldlega þegar ég spyr hann út í þetta stuð. „Auðvitað kemur inn í þetta öll þessi innivera tengd faraldrinum en ég vil samt ekki tengja þetta saman endilega því þessar útgáfur hefðu gerst og komið svona út hvort eð er. En það hjálpaði auðvitað að öllum myndlistarsýningum í fyrra og einhverjum af þeim í ár var skotið á frest.“
Margar af útgáfunum eru í takmörkuðum upplögum, jafnvel ekki stafrænar, og Sigtryggur segir ýmsar ástæður liggja að baki því. „Ég hef reynslu af því að gefa út plötur í kannski 500 eintökum og sitja svo á 200 eintökum sem eru enn niðri í kjallara hjá foreldrum mínum. Það er heilmikið stúss í kringum svona útgáfumál og ég myndi aldrei vilja setja mig í þannig aðstæður í dag. Það myndi líka þýða minni tíma fyrir myndlistina.“
Sigtryggur vinnur tónlistina gjarnan með öðrum, nokkuð sem hefur gerst náttúrulega. „Það koma oft fyrirspurnir hvort ég vilji taka þátt í hinu og þessu og oft vil ég vinna með því fólki sem ég finn að ég á skap með. Ég get líka notið þess meira að hlusta á útgáfur sem voru gerðar í samvinnu við aðra því þá er maður ekki að deyja úr einhverju OCD-kasti gagnvart því hvort þetta hafi átt að vera svona eða hinsegin. Þannig á ég erfitt með að hlusta á plötur sem eru bara mínar, en samstarfsplöturnar, það er allt annað mál. Maður hefur ekki eins mikla stjórn og það er gott! Sú plata sem ég hef hlustað hvað mest á og notið í gegnum árin er Second Childhood sem ég vann með BJ Nilsen, Helga Þórssyni og Hildi Guðnadóttur. Þykir mjög vænt um þá plötu.“
Yfirlit yfir þessar útgáfur allar, hin ýmsu form og aðgengilegheit má finna á discogs.com.
Deildu!
