Follow
Greinin var skrifuð fyrir Morgunblaðið og birtist þar, laugardaginn 28. nóvember, 2020.
Nýju þjóðlögin
Ásgeir Ásgeirsson gaf út fyrir stuttu þriðju þjóðlagaplötu sína, Persian Path – Icelandic Folksongs, Vol. 3, hvar íslenska þjóðlagið er sett í nýjan og framandi búning. Hefur Ásgeir ferðast æ austar á bóginn vegna þessa metnaðarfulla verkefnis og er nýja platan tekin upp með írönskum tónlistarmönnum.
Nýsköpunin og áræðið er algert hvað þetta verkefni Ásgeirs ræðir, að fara út í það að tengja íslenskar stemmur við austrænar og dírka upp form og hljóma sem ganga upp. Að hlusta á „Stóð ég úti í tunglsljósi“ með þessum hætti, þekkja melódíuna en heyra forláta slaggígjur frá Persíu flytja hana, er upplifun.
Þetta er fimmta sólóplata Ásgeirs þegar allt er talið en þriðja platan í nokkurs konar þjóðlagaþríleik. Undanfarinn áratug hefur Ásgeir numið og kynnt sér tónlist Austur-Evrópu og Mið-Austurlanda, farið á námskeið og sótt einkatíma í m.a. Búlgaríu, Grikklandi, Tyrklandi, Marokkó, Indlandi og Íran. Útsetjarar ásamt Ásgeiri hafa verið þeir Yurdal Tokcan, Borislav Zgurovski og Hamid Khansari en fyrsta platan, Two sides of Europe , kom út fyrir þremur árum og voru það nokkrir af fremstu hljóðfæraleikurum Tyrkja sem komu að málum þar. Árið eftir lá leiðin til Búlgaríu og afraksturinn platan Travelling through Cultures . Auk Búlgara (Thrakia Ensemble m.a.) tóku þátt í gerð plötunnar tónlistarmenn frá Indlandi, Grikklandi og Austurríki. Það er Hamid Khansari sem sér um að stýra hljóðfæraleikurum þessarar plötu en hún var tekin upp í Teheran, Istanbúl og á Íslandi.
Það er enginn aukvisi sem sér um söng hér en Sigríður Thorlacius viðrar hæfileika sína líkt og á fyrri plötum. Einnig syngja þau Samin Ghorbani og Egill Ólafsson gestadúett í einu laganna og tíminn stóð eiginlega í stað þegar eyru þess sem þetta ritar nam undursamlega rödd Egils. Persneski vegslóðinn er fjölskrúðugur, flytjendur yfir fjörutíu talsins frá átta löndum; kór, austrænn strengjaoktett og fleira.
Ferill Ásgeirs er um margt athyglisverður. Hann lék t.a.m. með Samúel J. Samúelssyni í Sælgætisgerðinni en gerðist svo gítarleikari í Sóldögg sem reið röftum á sveitaböllum landsins um nokkra hríð. Ásgeir fluttist svo til Hollands um tíma. Heimkominn hóf hann að leika með Páli Óskari og í hljómsveitinni Skuggamyndum frá Býsans sem hann stofnaði með Hauki Gröndal vini sínum. Þar er leikin grísk, makedónsk, búlgörsk og tyrknesk tónlist og fræjum fyrir þetta verkefni því sáð. Frá fyrstu plötunni hefur eitt leitt af öðru eins og gerist. Borislav Zgurovski, sem nefndur er fyrr í greininni, er Búlgari og hann kynnti Ásgeir fyrir Hamid Khansari sem vélar um á þessari plötu. Eftir fimm daga dvöl hjá Hamid í Teheran var það handsalað að þriðja platan yrði gerð í Íran en Hamid rak í rogastans er hann fékk að hlýða á fyrsta diskinn í þjóðlagaþríleiknum.
Og Ásgeir gefur áfram, því að í ár kom einnig út nótna- og kennslubók sem tekur yfir verkefnið allt. Fyrri hluti hennar inniheldur nótur og útsetningar en síðari hlutinn er kennslutækni sem Ásgeir hefur tileinkað sér í gegnum þetta magnaða ferðalag, auk upplýsinga um nótnahugmyndir, skala og takta sem tíðkast þar eystra.
Það er meira en að segja það að láta vaða í svona tilraunastarfsemi. Blöndun og samruni eru auðvitað jafn gömul manninum, stefnur og straumar verða auðvitað ekki til í tómarúmi. Það er engu að síður giska áhrifamikið að fylgjast með tónlistarmanni slá meðvitað saman þessum tiltölulega ólíku menningarheimum og leitast við að búa til eitthvað nýtt, einstakt og fallegt.
Deildu!
