Follow
Greinin var skrifuð fyrir Morgunblaðið og birtist þar, laugardaginn 29. maí, 2021.
Þetta er nú meira ástandið…
Quite the situation er marglaga verk eftir Inki, Ingibjörgu Friðriksdóttur, þar sem m.a. ástandsárin á Íslandi eru tekin fyrir í gegnum plötu, bók og innsetningu.
Þó að titillinn vísi vissulega í fyrrgreind ástandsár (ca. 1940-1945), heiti sem haft er yfir þau áhrif sem íslenskir karlmenn töldu að herseta Breta og Bandaríkjamanna á Íslandi í seinni heimsstyrjöldinni hefðu haft á íslenskt kvenfólk, er verkið ekki svo þröngt skilgreint að sögn höfundar. „Verkið fjallar þó ekki um „ástandið“,“ segir hún mér í tölvupósti. „Fremur er það samtal um samtímann með tungumáli fortíðarinnar þar sem hið viðvarandi ástand snýst ekki um ástarlíf kvenna heldur orðin sem við notum um þær. Efniviður verksins er þannig setningar teknar úr greinaskrifum Íslendinga frá árunum 1940 til 1945 sem undirstrika sýn samfélagsins á „ástandið“. Úr greinaskrifunum bjó ég til setningasafn sem ég nýtti við gerð bókverksins, í tónsmíðunum og vídeóverkunum sem fylgja innsetningunni.“
Verkefnið er þrískipt eins og áður segir og virðir illa mörk og mæri hefðbundinna listgeira. Innsetning var á Listahátíð í Reykjavík í fyrra en bæði plötuumslagið og bókverkið innihalda einnig sýndarveruleika sem hægt er að nálgast með snjallsímum. Bókin er einnig með NFC-örflögu sem vísar inn á Spotify-reikning Inki.
Verkið er því rammpólitískt, sannarlega, og í formlegri fréttatilkynningu segir að verkið eigi að tala beint inn í jafnréttisumræðuna. Tónsmíðaferlið og upptökurnar hófust t.a.m. í gamalli herstöð í Bandaríkjunum og á plötunni leika átta tónlistarkonur, en Inki sá sjálf um upptökur og hljóðblöndun með aðstoð Kjartans Kjartanssonar. Hljóðfæraleikarar voru þær Honor Monaco, Kristina Dutton og Sigrún Harðardóttir (fiðla), Marissa Deitz og Þórdís Gerður Jónsdóttir (selló), Hafdís Bjarnadóttir (gítar), Ingibjörg Elsa Turchi (bassi) og svo Inki sjálf (rafhljóð). Ingibjörg er með MA-gráðu frá hinum virta Mills-skóla í Oakland þar sem hin framsækna miðstöð samtímatónlistar er til húsa og hefur tónlist hennar verið flutt um veröld víða.
Platan er án söngs en lagatitlar vísa manni á hvað er undir. „A rootless litle girl“, „Just great to have these devils here“ og „Branded a whore“ segja sitt. Platan opnar með titillaginu, „Quite the situation“, sem er strengjum bundin samtímaklassík og nokk kvikmyndatónlistarleg. Kallar fram fólk eins og t.d. Atla Örvarsson sem sigldi um svipuð mið á nýjustu sólólplötu sinni. Dramatískt og fallegt. Á milli heilla verka eru stemmur sem brúa mann yfir. „Relationships with foreign strangers“ færir mann þannig yfir í „A rootless little girl“ sem er einslags eyðimerkur-„Americana“ og ekki að undra enda landslag það skammt frá lærdómssetri Ingibjargar. Einnig má draga þá ályktun að þessi Ameríkukeimur sé til að merkja umfjöllunarefnið. Smá Ry Cooder í gangi líka. „Sex in a car“ er meira afstrakt, skrítnara og já, spennuþrungnara eðlilega. Það er blámi yfir „Branded a whore“ en þegar fram í sækir fer að bera á einhvers konar von. Lokalagið, „Who wouldn‘t desire her“, er knýjandi, kallast að einhverju leyti á við upphafið, hvar strengir mynda ómstríða og átakamikla stemningu.
Flæðið er giska gott út í gegn sem er dálítið merkilegt sé litið til þess að hver og einn hljóðfæraleikari var hljóðritaður einn og sér. Svo vann Inki með framlag hvers og eins í klippiherberginu þar sem hún óf saman einn, heillegan þráð. Og það listavel!
Það er INNI Music (Atli Örvarsson og fleiri) sem gefur tónlistina út í efnislegu formi sem stafrænu og frekar má fræðast um Inki á www.inkimusic.com.
Deildu!
