Scott Walker: Hin ytri mörk
[Greinin var skrifuð fyrir Morgunblaðið og birtist þar, laugardaginn 1. desember]
Við, hin dauðlegu...
• Scott Walker gefur út Bish Bosch
• Við sama heygarðshornið og enginn veit hvernig bregðast skal við
Tónlistarbransinn stendur ráðþrota gagnvart fyrrverandi tyggjókúlupopparanum, síðar dramapoppssöngvaranum Scott Walker. Síðustu plötur hans þykja það sýrðar og það „erfiðar“ að meira að segja þeir, sem hugnast slík list best, klóra sér í höfðinu.
Skilningsleysið er slíkt að menn nota gamalt „trix“, líta á Walker sem hálfgerðan geðsjúkling og það skýri þennan magnaða stað þar sem list hans dvelur á um þessar mundir. Sem betur fer eru þeir þó til sem virða list hans við hann og persónulega er engin ein plata sem hefur vakið með mér jafn mikla eftirvæntingu í ár og þessi nýja plata hans, Bish Bosch. Hún kemur út á merkinu góða og gegna 4AD nú eftir helgi en síðasta plata hans, The Drift (2006), er eitt það ótrúlegasta tónlistarverk sem ég hef nokkru sinni heyrt, segi og skrifa það.
Umbreyting
Ég ætla ekki að fara ítarlega í hina merku umbreytingu sem Scott Walker hefur gengið í gegnum á ferlinum. Það var á Nite Flights (1978), plötu sem eignuð var Walker Brothers, sem Walker hóf að gera tilraunir með tónlist sína og hafa þær orðið sértækari og farið lengra frá tónlistinni, ef svo mætti segja, með hverri sólóplötu síðan. Sú fyrsta, Climate of Hunter, kom út 1984, síðan Tilt (1995) og loks The Drift (2006). The Drift er mögnuð plata svo ekki sé nú meira sagt, hrollvekjandi og martraðarkennd tónlistin er bundin í kolniðamyrkur en svo brestur skyndilega á með birtu, yl og fegurð. Walker syngur í þessum „krúnustíl“ sínum (e. „crooner“) þannig að platan hljómar eins og I am a Bird Now með Antony and the Johnsons hafi verið snúið á rönguna. Það er ekki oft sem maður verður beinlínis hræddur við að hlusta á tónlist en The Drift kallar fram þannig stemningu – af mun meiri ofsa en grimmasta og kaldasta öfgarokk sem ég hef heyrt.
Á jörðinni
„‘See You Don’t Bump His Head’“, „Corps De Blah“, „SDSS1416+13B (Zercon, A Flagpole Sitter)“, „Epizootics!“ og „The Day The “Conducator Died“ eru á meðal lagatitla á plötunni og eru vísbendingar um innihaldið (þegar er hægt er að nálgast „Epizootics!“ á netinu). Upptökur hófust 2009 og platan var tekin upp í lotum í þrjú ár. Flest er á huldu með plötuna en poppfræðingurinn Rob Young (The Wire, Electric Eden o.fl.) skrifar langan texta á bishbosch.com þar sem ýmislegt fróðlegt er að finna, þó textinn sé svo gott sem jafn lyklaður og platan sjálf.
Scott segir sjálfur að tónlist hans sé „andleg“ fyrst og fremst og í gegnum allan þann orðahrauk sem er raðað í kringum þessa „erfiðu“ plötu er vel hægt að greina að Scott er um leið frekar niðri á jörðinni með það sem hann vill ná fram. Hann er listamaður og „eitthvað nýtt“ virðist vera megindrifkrafturinn hjá honum þegar grannt er skoðað. Hann sagði t.a.m. í viðtali við Mojo fyrir stuttu:„Þið þurfið ekki á mér að halda til að koma með þetta „venjulega“.“ Af „Epizootics!“ að dæma er það laukrétt.
Bendi að lokum á stórmerkilega heimildarmynd, Scott Walker: 30 Century Man (2006) fyrir þá sem vilja kynna sér málin betur. Einnig bókina No Regrets: Writings on Scott Walker (2012) sem ritstýrt er af nefndum Rob Young.
Stikkorðaský
Abba ATP Björk Bob Dylan Bryan Ferry Bubbi Bítlarnir Cyber David Bowie Eurovision Evróvisjón Færeyjar Glasgow Grænland HAM Harpa Ian Anderson Iceland Airwaves Jethro Tull Julia Holter Jóhann Jóhannsson jólatónlist Kraftwerk Kælan Mikla Morgunblaðið múm Neil Young Nick Cave Nordic Music Prize Norrænu tónlistarverðlaunin Nuuk Nuuk Nordic Culture Festival post-dreifing sigur rós Skotland Skúli Sverrisson Söngvakeppnin Söngvakeppni Sjónvarpsins Thick As A Brick tónleikar tónlist ... er tónlist valtari íslensk tónlist íslenskur plötudómur þjóðlagatónlistUmræðan
- wireless on Söngvakeppnin: Arnar Eggert gagnrýnir lögin
- https://lovetoy.vn/ on Um samfélagslegt gildi tónlistar: Sumarbrúðkaup í Finnlandi notað sem sýnisdæmi
- Ólafur Guðsteinn Kristjánsson on Rýnt í: GDRN
- Þorvaldur Daði on Rýnt í: Þóri Georg
- Brynhildur Valgeirsdottir on Plötudómur: Arnar Guðjónsson – Grey Mist of Wuhan
- Hildur Skarphéðinsdóttir on Pælingar: by:Larm og Norrænu tónlistarverðlaunin
- guiflithong.xyz on Um samfélagslegt gildi tónlistar: Sumarbrúðkaup í Finnlandi notað sem sýnisdæmi
- Thorsteinn G. Berghreinsson on Söngvakeppnin: Arnar Eggert gagnrýnir lögin
- Ingimar Neinei Bjarnason on Söngvakeppnin: Arnar Eggert gagnrýnir lögin
- Thorsteinn G. Berghreinsson on Iceland Airwaves 2015: Fimm daga heildarúttekt
Safn
- April 2021
- March 2021
- February 2021
- January 2021
- December 2020
- November 2020
- October 2020
- September 2020
- August 2020
- July 2020
- June 2020
- May 2020
- April 2020
- March 2020
- February 2020
- January 2020
- December 2019
- November 2019
- October 2019
- September 2019
- August 2019
- July 2019
- June 2019
- May 2019
- April 2019
- March 2019
- February 2019
- January 2019
- December 2018
- November 2018
- October 2018
- September 2018
- August 2018
- July 2018
- June 2018
- May 2018
- April 2018
- March 2018
- February 2018
- January 2018
- December 2017
- November 2017
- October 2017
- September 2017
- August 2017
- July 2017
- June 2017
- May 2017
- April 2017
- March 2017
- January 2017
- December 2016
- November 2016
- October 2016
- September 2016
- August 2016
- July 2016
- June 2016
- May 2016
- April 2016
- March 2016
- February 2016
- January 2016
- December 2015
- November 2015
- October 2015
- September 2015
- August 2015
- July 2015
- June 2015
- May 2015
- April 2015
- March 2015
- February 2015
- January 2015
- December 2014
- November 2014
- October 2014
- September 2014
- August 2014
- July 2014
- June 2014
- May 2014
- April 2014
- March 2014
- February 2014
- January 2014
- December 2013
- November 2013
- October 2013
- September 2013
- August 2013
- July 2013
- June 2013
- May 2013
- April 2013
- March 2013
- February 2013
- January 2013
- December 2012
- November 2012
- October 2012
- September 2012
- August 2012
- July 2012
- June 2012
- May 2012