Follow
Greinin var skrifuð fyrir Morgunblaðið og birtist þar, laugardaginn 16. desember, 2017
Eivör og jólamaðurinn
Eivör Pálsdóttir, söngkonan dáða frá Færeyjum, hélt fimm jólatónleika í Hörpu um þarsíðustu helgi og barði pistilritari eina þeirra augum og eyrum.
Eivör hefur verið dáð hérlendis allt síðan hún steig fram af krafti með samnefnda plötu árið 2000, þá bara sextán ára. Undrabarn var sagt, og undrabarn reyndist það, en ég hef aldrei séð jafn mikið náttúrubarn í tónlist á sviði og hana Eivöru mína. Hún er ótrúleg.
Síðan þá hefur hún verið aufúsugestur, bjó hér um hríð og talar fínustu íslensku. Hún heldur reglulega tónleika af alls kyns toga og ást okkar á henni gekk svo langt að hún var tilnefnd til Íslensku tónlistarverðlaunanna. Smáræði eins og þjóðerni skipti okkur engu. Við elskum hana.
Í þetta sinnið voru það jólatónleikar og seldist upp á fimm þeirra, sem styður við þær vinsældir sem ég hef verið að nefna.
Drottningin sté fram í rauðum glæsikjól. Mér leiðist aldrei að kalla hana drottningu því að það er það sem hún er. Líkt og gyðjan Freyja hafi tekið sér bólstað í mannabarni og dreifi nú yfir okkur tónlistartöfradufti af auðmýkt og elju. Með Eivöru var Reykjavik Sessions kvartettinn undir styrkri stjórn Roland Hartwell og einnig gamlir tónlistarfélagar hennar og vinir, þeir Högni Lisberg trymbill og Mikael Blak, hljómborðs- og bassaleikari. Þau þrjú hafa verið saman í ýmsum hljómsveitum og verkefnum alla tíð, t.d. lék Mikael inn á fyrstu plötu Eivarar.
Efnisskráin var vandlega úthugsuð og var hæfilega blönduð. Gleði, flipp, sorg, epík, látleysi og fegurð í vel stilltu jafnvægi. Íslensk og færeysk jólalög, þjóðleg sem poppuð, og lög eftir Leonard Cohen, Joni Mitchell og Wham! Góðir gestir stigu á svið, John Grant söng t.d. „Blue Christmas“ með henni og Helgi Hrafn Jónsson söng nokkur lög, m.a. hið magnaða „River“ eftir Joni Mitchell. Systir hennar, Elinborg, söng einnig afar fallega með henni og unglingadeild Söngskólans í Reykjavík tók og þátt.
Eivör er með einstaklega góða nærveru og brá reglulega á leik á milli laga. Mikið var grínast með íslenskuna og færeyskuna og þá staðreynd að jólasveinn er jólamaður á færeysku. Lag þess efnis var flutt og upprunalegur flytjandi var færeyska sveitin Fólkið á kamrinum (held það sé nokkurn veginn rétt hjá mér). Mikið var hlegið að þessu, eins og gefur að skilja.
Virkilega „fínur tónleikur“ og ég hafði tækifæri til að heilsa upp á þessa vinkonu mína eftir tónleika og rifja eitt og annað upp. Ég hef skrifað um hana allt frá upphafi og frábært að fylgjast með þessari góðu vegferð hennar. Undanfarið hefur maður verið að sjá umfjallanir í BBC og öðrum risum um mátt og megin Eivarar og megi hún fara sem allra lengst með list sína. Það er eitthvað hárrétt við það.
Deildu!
