Follow
[Greinin var skrifuð fyrir Morgunblaðið og birtist þar, laugardaginn 2. nóvember, 2013]
Spegillinn í vatninu
• Kanadíska sveitin Arcade Fire gefur út fjórðu breiðskífu sína, Reflektor
• James Murphy sá um upptökur
„Við erum svörtu sauðirnir í tónlistarbransanum,“ lætur Win Butler, leiðtogi Arcade Fire, hafa eftir sér í nýlegu viðtali við breska tónlistartímaritið NME. Á vissan hátt stórkarlaleg yfirlýsing en Butler hefur efni á því þar sem fáar samtímasveitir hafa jafnmikið tak á bransanum í dag og einmitt hún. Neðanjarðar og úti á kanti hefur sveitin stöðu hálfguða á en meginstraumskardinálar, „bransinn“ sem Butler vísar í, fylgjast með af íhygli og eru í raun undir hælnum á Butler og hans fólki. Arcade Fire er nefnilega nafn sem þú veifar viljir þú fá prik í kladdann fyrir að vera með „vandaðan“ smekk og með puttann á púlsinum. Stórstjörnur eins og David Bowie, Florence & The Machine passa sig á að fara fögrum orðum um sveitina (og efalaust Johnny Depp og Bono líka ef ég þekki þá kumpána rétt). Arcade Fire er því með kverkatak á tveimur heimum og bál eftirvæntingar hefur logað glatt í þeim báðum sökum nýjustu breiðskífunnar sem út kom í vikunni.
Ferðalag
Áður hafa komið út þrjú verk; Funeral (2004), Neon Bible (2007) og The Suburbs (2013), allt fremur ólíkar plötur. Og enn er skipt um gír á þessari en upptökustjórnandi, ásamt sveitinni sjálfri og Markus Dravs, er James nokkur Murphy, þekktastur fyrir vinnu sína sem LCD Sound System. Fingraför hans eru enda vel merkjanleg, sum lögin liggja rækilega í þessu nett kalda, naumhyggjulega borgarteknói sem Murphy sneið glæsilega til á sínum tíma.
Platan er „stór“ og það er djúpt á öllu, hvort sem um er að ræða lengd (hún er tvöföld, 75 mínútur að lengd og kemst ekki fyrir á einum geisladiski), umslagið skartar styttu af Orfeusi og Evridís og Butler vísar m.a. í Sören Kierkegaard sem textalegan áhrifavald. Ferðalag þeirra hjóna, Butlers og Régine Chassagne (sem er meðlimur í sveitinni einnig) á heimaslóðir Regínu í Haítí hafði og mikil áhrif samkvæmt Butler, breytti ásýnd hans á heiminn hvorki meira né minna. Rara-tónlistin þaðan lak að nokkru inn í tónlistina en einnig straumar frá Jamaíku, þar sem platan var tekin upp að hluta. Upptökur hófust í Louisiana árið 2011 en svo færði sveitin sig um set til Jamaíku, þar sem tekið var upp í yfirgefnum kastala. Eins og ég sagði, þetta er „stór“ plata.
Lofsamlegt
Platan hefur nær eingöngu fengið lofsamlega dóma og stendur nú í 81/100 á dómasafnsíðunni Metacritic. Og talandi um bál, ég átti í gefandi umræðu um gripinn á samfélagsvettvanginum Fésbók þar sem menn og konur rökræddu uppbyggilega um eðli og eigindir plötunnar. Hörðustu gagnrýnendur sögðu að það eina af viti frá sveitinni væri Funeral en fylgjendur hrósuðu framsýninni og þorinu sem finna mætti á Reflektor. En hvort sem menn voru með eða á móti voru svörin einatt löng og ástríðufull; sönnun þess að það er örðugt að líta framhjá Arcada Fire og áhrifum hennar á samtíma dægurtónlist, hvað sem þér kann svo að finnast um þau áhrif.
Deildu!
