Follow
Greinin var skrifuð fyrir Morgunblaðið og birtist þar, laugardaginn 27. júní, 2015
Umbylting innan frá
• Tónlistarkonan Kacey Musgraves gefur út Pageant Material
• Athyglisverðar hræringar í hjarta Nashville
Undanfarið hefur átt sér stað athyglisverð þróun í Nashville, höfuðstað kántrísins. Ungir kventónlistarmenn þar hafa verið verið að storka hefðbundnum viðmiðum og gildum sem þar þrífast en leitun er á íhaldssamari stað þegar kemur að spurningunni um hvað megi og hvað megi ekki í tónlistarlegu tilliti. Þessir tónlistarmenn; þ.ám. ofurstjarnan Miranda Lambert (Taylor Swift sveitatónlistarinnar, alltént eftir að Swift yfirgaf þá veröld), Angaleena Presley, Ashley Monroe (þær þrjár skipa einnig hliðarverkefnið Pistol Annie‘s) og Kacey Musgraves ráðast að og efast um karllæg, úr sér gengin viðhorf í gegnum snjalla texta og vissa kaldhæðni sem birtist m.a. í ímyndarvinnu. Textarnir fjalla þá kröftuglega um hluti sem sjaldan er hreyft við; vímuefnamisnotkun, stéttamisrétti, smábæjareinangrun, kvennakúgun o.s.frv. Já, þetta hljómar ótrúlega en það er nákvæmlega þetta sem er að gerast í höfuðborg sveitatónlistarinnar. Og það lygilega er, fólk er að kaupa, hlusta og umfaðma.
Breytingar
Það er einnig undarlegt að þessar breytingar eiga sér stað í kerfinu, í borginni sjálfri, en hér áður fyrr þurftu menn hreinlega að flytja sig um set landfræðilega ættu þeir að komast upp með að sveigja reglurnar eitthvað (útlagakántríið á áttunda áratugnum er besta dæmið þar um).
Kacey Musgraves fæddist austur í Texas árið 1988 í smábænum Alba (500 íbúar). Snemma kom í ljós að barnið var músíkalskt og hún gaf út sína fyrstu plötu árið 2000, þá aðeins tólf ára gömul. Fleiri heimabruggaðar plötur fylgdu en hún vakti fyrst athygli árið 2007 er hún tók þátt í Nashville Star-keppninni. Árið 2012 samdi hún við Mercury sem gaf út fyrstu smáskífu hennar, „Merry Go‚ Round“. Lagið sló í gegn og ljóst að hér var hæfileikakona á ferðinni en textinn er ekkert minna en magnaður, nokkurs konar uppfærsla á „The River“ Bruce Springsteen þar sem brostnir draumar og ömurleg hringrás þeirra sem ekki geta brotist úr hlekkjum þeim sem samfélagið áskapar þeim voru til umfjöllunar. Tilkomumikið svo sannarlega og á þessu hnykkti Musgraves svo með stórri plötu, Same Trailer Different Park, en titillinn segir eiginlega allt um hvaða póll er tekinn í hæðina. Platan er yndislega látlaus en um leið full af öryggi og vísdómi sem flæðir iðulega frá mun eldra fólki en hinni ungu Musgraves. Í dómi Steve Leggett fyrir allmusic.com segir að Musgraves „leggi sig fram um að segja hreint og beint frá, eitthvað sem ætti að vera málið í Nashville en er það iðulega ekki“. Platan færði henni frægð og frama og þeir sem vilja það ögn dýpra en gengur og gerist hafa beðið spenntir eftir næstu plötu.
Bylting
Á Pageant Material er að finna glúrna leiki með tákn og meiningar og umslagið er ekkert minna en snilld, undirstrikar fullkomlega hvaðan Musgrave er að koma. Á umslaginu er hún í hlutverki fegurðardrottningar en svipur hennar og myndbygging öll gefur til kynna einkar gagnrýninn huga (minnir dálítið á Live Through This-umslag Hole). Platan var þá tekin upp í hinu sögufræga „Hljóðveri A“ RCA í Nashville, þar sem mörg klassíkin hefur verið fest á band. „Við hljóðrituðum þetta mestmegnis sitjandi í stórum hring,“ segir Musgraves, sem m.a. minnist á draug Gram Parsons í einu laganna en fáir voru jafn ötulir múrbrjótar og hann þegar kom að kántríi. „Ég elska þetta hljóðver og það blæs góðum anda í það sem við vorum að gera. Eins og sjá má eru Musgraves og félagar að umbylta málum í miðjum höfuðstöðvunum og það með tækjum og tólum valdhafanna. Það er eitthvað reglulega svalt við þetta allt saman.
Deildu!
