Follow
Greinin var skrifuð fyrir Morgunblaðið og birtist þar, laugardaginn 8. mars.
„Ég sé svo vel í gegn …“
Út er komin tvöföld hljómleikaplata hvar heyra má Egil Ólafsson og íslensk-finnska vetrarbandalagið flytja tónlist Egils í Fríkirkjunni. Tilefni tónleikanna árið 2013 var sextugsafmæli höfundarins.
Við Vatnsberar erum bæði næmir og listfengir. Já, við sjáum vel í gegn. Eins og segir í laginu, hinu stórkostlega „Gegnum holt og hæðir“ sem prýðir þessa veglegu útgáfu ásamt fimmtán öðrum úr smiðju Egils (sautjánda laginu, „Söngur Gullauga“, er skeytt við „Gegnum holt og hæðir“).
Tilurð útgáfunnar liggur í því að Matti Kallio samverkamaður Egils var að grúska í tölvunni sinni vorið 2023 og fann þessa tónleika þar. Matti nam þegar galdur kvöldstundarinnar og eftir að hafa ráðfært sig við Egil var ákveðið að leggja í útgáfu. Á þessum afmælistónleikum komu fram, ásamt Matta og Agli, þau Matti Laitinen, Lassi Logrén, Jónas Þórir, Tómas heitinn Magnús Tómasson, Diddú og Ragga Gísla.
Mér er bæði ljúft og skylt að staðfesta að galdurinn náðist „inn á band“. Hljómur er ríkur, góður og nálægt manni og Egill lýsir þessu vel á fjasbókarreikningi sínum: „Er ákaflega stoltur af þessari tónleikaplötu … þar sem ég var umvafinn snillingum og með mitt besta fólk á bekkjunum – enda var ég í banastuði eins og ég held að skíni vel í gegn.“ Þetta er aukinheldur ástríðufullt tiltæki, eitthvað sem verið er að gera til heiðurs tónlistinni jú og manninum sem á hana. Matti fer upp að tárahvörmum vorum með einkar innilegum skrifum sem fylgja plötunni. Svona lýkur þeim: „Ég er þakklátur fyrir öll gefandi og gullnu augnablikin í samstarfi okkar Egils í gegnum tíðina. Hann er vinur, magnaður persónuleiki og mikill áhrifavaldur í mínu lífi.“
Platan streymir nú um veiturnar eins og sagt er en hún var auk þess gefin út á forláta vínil þar sem vandað er til verka í hvívetna. Upplagsfjöldi er 250 stykki og hver og ein plata númeruð sérstaklega. Plöturnar eru tvær, appelsínugul og svört, og hafa þær fengið að rúlla hér í stofunni í Stangarholti undanfarna daga. Lagaval er athyglisvert, sneitt er hjá augljósum slögurum og oft og iðulega eru „djúpt skorin“ lög dregin fram (e. „deep cuts“). „Af lífi“ opnar verkið, lag af Vetri (2012) þar sem finnsku hljóðfæraleikararnir lögðu gjörva hönd á plóg og gott betur. Tæpar átta mínútur og undirstrikar stemninguna dálítið. Flutningur allur er lágstemmdur og útsetningar glúrnar, þar sem snúið er skemmtilega upp á slagara eins og „Ofboðslega frægur“ og áðurnefnt „Gegnum holt og hæðir“. Alls eru fjögur lög af Vetri, enda nýkomin út þannig lagað, en við fáum líka að heyra „Svefnvana mæður“ af Miskunn dalfiska (2006). Þessar plötur fóru tiltölulega lágt þegar þær komu út á sínum tíma og því vel þegið að fá þessi lög í lifandi flutningi. Leikhústónskáldið fær vængi, lög eins og „Hert’ upp hugann“ og „Brattabrekka“ eru með þeim brag en svo eru einnig lög úr Gretti og Vanja frænda.
Egill er í stuði eins og áður segir. Söngurinn er sterkur, blíður, fallegur, kerskinn og allt þar á milli. Hopp og hí í bland við djúpstreymandi ballöður. Stór lög eins og „Það brennur“ og „Sigling“ lifna glæsilega við, Diddú frábær í því fyrrnefnda og útsetning stofuleg (kirkjuleg?) í því síðarnefnda þar sem fiðla og flauta bera það. Ragga sömuleiðis dásamleg í Stuðmannalaginu „Eitt orð“.
Takk fyrir tónlistina Egill minn. Ætíð og ævinlega. „Hvenær opnuðust dyr, þeim sem á hjarta er slær og finnur til.“
Deildu!
