Follow
[Greinin var skrifuð fyrir Morgunblaðið og birtist þar, laugardaginn 31. ágúst, 2013]
Nýir Bítlar?
• Kvikmynd One Direction, This is us, frumsýnd um helgina
• Vinsældirnar miklar og talað um nýtt Bítlaæði
Ég veit, auðvitað er ekki hægt að líkja One Direction við Bítlana, og vart því æði sem um þessa strákasveit leikur um þessar stundir heldur. Tónlistarlegt gildi hinna fimm fræknu kemst eðlilega ekki nálægt því sem hinir fjórir fræknu frá Lifrarpolli áorkuðu á sínum tíma. En fjölmiðlafarganið sem fylgir One Direction og einlæg aðdáun stúlkna frá aldrinum ca átta ára upp í átján minnir á köflum á þann storm sem lék um Bítlana. Hér í Bretlandi þarf að leita aftur til Manchestersveitarinnar Take That til að sjá einhverja hliðstæðu en það er ekki bara Bretland og Evrópa sem liggur kylliflöt fyrir One Direction; Ameríka er í valnum einnig og vegna þessa hafa hugmyndir (langsóttar vissulega) um nýja „breska innrás“ inn á bandarískan poppmarkað verið reifaðar. Um helgina verður kvikmynd í fullri lengd, This is Us, frumsýnd víðsvegar um heim, nokkurs konar nútíma Hard Days Night.
Heimsyfirráð
One Direction var stofnuð árið 2010 í X-Factor-þættinum. Meðlimum hafði mistekist að koma ár sinni fyrir borð sem sólósöngvarar og ákváðu því að hræra í eitt stykki söngsveit. Sveitin hafnaði svo í þriðja sæti í þættinum en vinsældir hennar stigmögnuðust árið 2011 og fyrsta platan, Up All Night, kom út í september það ár. Sveitin gerði svo strandhögg í Ameríku í upphafi árs 2012 og var það farsælt mjög og greinilegt að „gat“ hafði verið á markaðnum fyrir svona sveit. Heimsyfirráð voru handan við hornið og í ágúst það ár hafði fyrsta platan selst í þremur milljónum eintaka. Markaðsskrímsli mikið fitnaði samfara þessu öllu saman; blöð, bækur, teiknimyndir, nestisbox, bolir og hvaðeina sem hægt var að tengja við sveitina með einum eða öðrum hætti. Seint á árinu 2012 kom svo breiðskífa númer tvö, Take me Home, út og innsiglaði stöðu sveitarinnar enn frekar.
Frá fyrstu hendi
Sjálfur á ég sex og átta ára gamlar dætur og upplifi því þetta æði frá fyrstu hendi. Ég gerði ámátlega tilraun til að panta miða á tónleika með One Direction í gegnum netmiðasölukerfi en það fór á hliðina um leið og það var opnað. Sem væri svosem ekki í frásögur færandi ef ekki væri fyrir þá staðreynd að tónleikarnir fara fram eftir rúmt ár! Ég, gamall og einlægur Take That-aðdáandi, á þá mjög erfitt með að standast töfra One Direction. Þeir eru alveg „með þetta“ og þessi farsæld er ekki bara byggð á eintómri froðu og ísköldu markaðshyggjuviti.
Sem poppfræðingur er ég þó spenntastur fyrir framhaldinu. Nú eru piltarnir á þeim aldri (um tvítugt) að það er farið að hilla undir „alvarlegu“ plötuna. Og slíkar þreifingar hafa nær alltaf endað með hörmungum. Að vísu var síðasta Take That-plata, Back for Good, giska vel heppnuð „þroskuð“ poppplata en engu að síður lagði sú sveit upp laupana stuttu síðar (og sneri svo aftur nokkrum árum síðar eins og lög gera ráð fyrir). Sjáum til, þriðja plata One Direction ku væntanleg á þessu ári. Fram að því höfum við þessa mynd – sem gæti mögulega verið síðasta útspil hinna fimm fræknu, nema þeim hafi tekist að vinna bug á bölvun alvarlegu plötunnar með fulltingi sænskra popplagavísindamanna.
Deildu!
