Follow
Ljósmynd/Hrefna Björg Gylfadóttir
Greinin var skrifuð fyrir Morgunblaðið og birtist þar, laugardaginn 28. janúar, 2017
Tyggigúmmí og drasl
• Cyber og Alvia Islandia hafa verið áberandi í íslensku hipphoppsenunni undanfarin misseri og gáfu út gildandi plötur á síðasta ári.
Ég þarf ekki að útskýra það sérstaklega – og ég nenni því eiginlega ekki – af hverju þessar tvær útgáfur sem ég ætla að fjalla um hér eru ekki bara merkilegar tónlistarlega heldur skipta þær jafnframt máli samfélagslega. En, jæja, úr því að ég er kominn út í þetta. Alvia Islandia er listamannsnafn Andreu Ránar Jóhannsdóttur og Cyber er græðlingur úr Reykjavíkurdætrum, skipuð að stofni til þeim Sölku Valsdóttur og Jóhönnu Rakel Jónasdóttur þó að meðlimafjöldi sé oft og iðulega á reiki, líkt og hjá móðurbandinu (sjá mynd). Á síðasta ári kom þetta tvennt sterkt inn í íslensku hipphoppsenuna og íslenskt tónlistarlíf almennt og það verður aldrei of oft sagt hversu mikilvægt starf brautryðjendur eins og þessir aðilar eru að vinna. Með því að koma fram sem stoltar konur á sviði sem er meira og minna undirlagt af karlmönnum slá þær tón sem aðrar konur og yngri geta fylgt, sýnt er fram á að þetta er vel hægt því að eðlilega er fólk hikandi þegar stemningin er fyrst og síðast á valdi karlanna. Staðan er ekkert skárri í útlöndum þó að aðilar eins Lizzo, Junglepussy, Angel Hase og noname hafi á líkan hátt komið sterkt inn í karllægan heim rappsins.
Cyber gáfu út plötuna Cyber is Crap á síðasta ári, sjö laga plötu þar sem alls kyns upptökustjórar koma við sögu, m.a. Russian Girls og DJ flugvél og geimskip. Stemningin á plötunni er skrítin og það er einmitt það sem gefur henni vigt, þetta er vel til fundið jaðar-hipphopp í raun, meira um óræðar og tilraunakenndar stemmur en er að finna hjá Reykjavíkurdætrum til að mynda. Flott uppbrot og nýstárlegur vinkill á íslenska hipphoppið. Alvia Islandia gaf út sex laga plötuna Bubblegum Bitch og fetar ögn áheyrilegri slóðir, þannig séð, en samt hangir yfir nett undrastemning sem erfitt er að lýsa. Lögin líða flest áfram draumkennd og yfir rappar Alvia Islandia og fer vísvitandi að mörkum þess hneykslanlega (fyrir broddborgarana a.m.k.) í lögum eins og „Pornstar“ og „FucktUP“. Deilt er á klámmenningu og slíkt á kaldhæðinn hátt og gagnrýnin er eðlilega sterkari, komandi úr þessari átt. Alvia fékk Kraumsverðlaun á síðasta ári fyrir plötuna.
Báðar þessar útgáfur tengja inn í nýja tíma, hver á sinn hátt. Þær hanga báðar á tónlistarveitunni Soundcloud þar sem einnig má finna fleiri lög, Alvia Islandia er einnig fáanleg á geisladiski en Cyber er ekki til efnislega. Hugmyndafræðin á bak við „plötuna“ er að breytast hægt og sígandi í stafrænum heimi. Þá er ekki síst lagt upp með ímyndir hjá báðum aðilum, í gegnum ljósmyndir, myndbönd o.fl. Alvia Islandia hefur komið sérstaklega sterkt inn að því leytinu til og erlendir miðlar hafa stokkið á hana enda hefur hún allt til að bera hvað þennan þátt varðar. Svo ég einfaldi þetta, hún er vel töff og svöl.
Titlar platnanna, Bubblegum Bitch og …is Crap segja þá líka sína sögu. Það er eitthvað hressilega djarft við þetta, ákveðið kæruleysi og „attitjúd“ sem stýrir för og það er hreinlega heillandi. Meira svona næstu misseri, áfram svo!
Deildu!
