Jethro Tull: Á kafi í konseptunum…

Follow

[Greinin var skrifuð fyrir Morgunblaðið og birtist þar, laugardaginn 16. júní]

Foráttuheimskur fjörutíu árum síðar

• Báðir hlutar Thick as a Brick fluttir í Hörpu

„Þið hinir vitru menn vitið ekki hvernig það er að vera foráttuheimskur.“ Hér fer lausleg þýðing greinarhöfundar á niðurlagi Thick As A Brick, hinni mögnuðu konseptplötu sem eðalsveitin Jethro Tull gaf út árið 1972. Er hér var komið í sögu sveitarinnar var hún óstöðvandi, búin að gera hverja merkisplötuna á fætur annarri og nú var komið að umfangsmiklu „verki“ sem sló rækilega í gegn. Tull, leidd af hinum ofursjarmerandi Ian Anderson gat bara ekki tekið feilspor á þessum árum.

Snúið

En tildrög verksins voru snúnari en margan grunaði. Anderson var pirraður á því að litið var á plötuna þar á undan, Aqualung, sem heildstætt verk og ákvað því að hræra í yfirdrifið konseptverk, viljandi. Þetta var því verknaður sem var „tunga upp við tönn“ eða „tongue-in-cheek“ eins og enskir orða það. Eins og til að undirstrika þetta er söguþráður verksins illskiljanlegt torf, snýst um ljóð eftir uppdiktað undrabarn, Gerald Bostock eða „Little Milton“. Upprunalega platan var í líki dagblaðs og voru tilvísanir í textann á víð og dreif þar um. Anderson var þannig að snúa upp á formið um leið og engu var til kastað í vinnubrögðum, platan enda stórkostleg. Þessi tvíræðni verksins gefur því mögulega þessa töfra og þennan mikla og góða endingartíma en útgáfunni verður fagnað í ár með tónleikum, verkið flutt í heild sinni í völdum tónleikasölum víða um veröld. Ekki nóg með það, heldur verður framhaldsverk, Thick As A Brick 2, flutt einnig en platan sú kom út fyrir stuttu, eignuð Ian Anderson eða Jethro Tull’s Ian Anderson. Verkin verða m.a. flutt hérlendis í næstu viku, á tvennum tónleikum í Hörpu þann 21. og 22. júní.

Endurnýjun

Ian Anderson útskýrir upplegg nýju plötunnar á þá leið að þar sé verið að skoða mögulega útkomur á lífi téðs Bostock, sem var tólf ára er upprunalega platan kom út og því á sextugsaldri nú. Anderson nýtir persónuna í þessar hugleiðingar sínar og leyfir skáld- og heimspekijöfrinum sem hann býr yfir að fara á rækilegt hlemmiskeið. Enn er unnið með dagblaðavinkilinn en hið skáldaða dagblað er nú að að sjálfsögðu orðið að vefsíðu!
Anderson segir að ef einhver hefði sagt honum fyrir nokkrum árum að hann væri að fara að gera nýja konseptplötu árið 2012 hefði hann talið þann sama mann geggjaðan. Gamlir félagar hans frá útgáfufyrirtækinu Chrysalis sem fóstraði þónokkrar Tull-plötur ámálguðu þessa hugmynd hins vegar við hann en honum leist lítt á. Það var hins vegar Derek Shulman, fyrrverandi söngvari proggsveitarinnar Gentle Giant, sem var uppi á blómaskeiði Tull og ekki langt frá henni hugmyndafræðilega, sem þrýsti enn frekar á Anderson. Shulman er útgáfumógúll mikill í dag og Anderson lét að lokum undan, segir að Shulman hafi verið sannfærandi mjög. Hann hafi svo sjálfur séð undir rest að þetta væri nú kannski ekki svo vitlaust enda proggrokkið í náðinni nú um stundir. Nýjar sveitir eins og Dream Theater, Porcupine Tree og jafnvel Opeth halda kyndlinum hátt á lofti og þessi stefna, sem lengi vel mátti ekki nefna vegna hættunnar á að vera tjargaður og fiðraður, er nú tekið höndum tveim bæði af nýjum áheyrendum og þessum gömlu sem voru búnir að sverja hana af sér. Hvað næst? A Passion Play 2. Einhver?

Follow