Liima, sem inniheldur meðlimi úr Efterklang, á sviði í Osló. Ljósmynd/Arnar Eggert Thoroddsen
Greinin var skrifuð fyrir Morgunblaðið og birtist þar, laugardaginn 12. mars, 2016
Ó, þú norræna man!
• Norska tónlistar- og ráðstefnuhátíðin by:Larm fór fram um liðna helgi
• Á hátíðinni voru Norrænu tónlistarverðlaunin auk þess veitt í sjötta sinn og var það hin norska Band of Gold sem hreppti hnossið fyrir samnefnda plötu
Nefnd hátíð er orðin sæmilegasti fasti í norrænni dægurtónlistarmenningu; á henni sameinast margir hlutir, hljómsveitir viðra list sína, fólk frá bransanum/iðnaðinum kemur saman og ber saman bækur sínar o.s.frv. Einhvers konar tengipunktur fyrir ýmsar hliðar þessa geira og giska vel heppnað sem slík, alla jafna.
Ísland og Finnland?
Tókuð þið eftir þessu, „alla jafna“? Áherslur voru nefnilega dulítið einkennilegar í þetta sinnið og þá helst hvað varðar hið yfirlýsta markmið hátíðarinnar að endurspegla það sem í gangi er í norrænni dægurtónlist, og þá sérstaklega í grasrótinni. Af þeim hundruðum sveita og listamanna sem spiluðu í ár var tvennt frá Íslandi (Auður og Hermigervill) og tvennt frá Finnlandi. Langflestir komu frá Noregi, eðlilega, en enginn skortur var samt á listamönnum frá Svíþjóð og Danmörku. Þetta staðfesti þá tilfinningu sem ég hef haft undanfarin ár, t.d. í gegnum dómnefndarstörf mín fyrir Norrænu tónlistarverðlaunin og viðveru á hátíðinni, að Ísland og Finnland eru jaðarsett á fleiri vegu en landfræðilega. Hin löndin þrjú starfa að því er virðist á sameiginlegum markaði. Ef t.d. danski dómnefndarmeðlimurinn nefnir eitthvert danskt söngvaskáld þekkja Svíinn og Norsarinn það iðulega á meðan ég og Finninn stöndum yfirleitt á gati. Ljóst að ef það á að gefa fólki innsýn í tónlist Norðurlandanna eins og þau leggja sig þarf að endurskoða bókunarmálin (og ég ætla ekki einu sinni að byrja á Grænlandi og Færeyjum). Nefni það svo sérstaklega að Auður stóð sig frábærlega, þetta mjúka og melódíska R og B sem hann leggur sig eftir kom virkilega vel út og sviðsframkoman hjá honum og innlifunin í hæstu hæðum. Drengurinn á alla möguleika á því að fara langt. Ráðstefnuhlutinn er oft nýtilegur, farið er í saumana á ýmsum praktískum hlutum (koma sér á framfæri á netinu t.d., svo ég nefni eitt klassískt tema) en einnig eru hin og þessi frægðarmenni með tölur. Það besta í ár var hiklaust klukkustundarlangt spjall meistarans og Íslandsvinarins Jarvis Cockers, „Extra Ordinary“, þar sem hann lýsti fyrir fólki á sjarmerandi, oft spaugilegan hátt, hvernig ætti að bera sig að hefði maður áhuga á að vera listamaður. Þessi maður er snillingur og hann hækkar í áliti hjá pistlahöfundi með hverju árinu.
Hneyksli?
Hvernig fóru menn að því að sæma Björk ekki Norrænu tónlistarverðlaunum fyrir hina magnþrungnu Vulnicuru? Ótrúlegt. Ferlið hvað þessi verðlaun varðar er að sérstök norræn dómnefnd (ég og fjórir kollegar) setjum saman tólf platna stuttlista sem fer svo áfram til alþjóðlegrar dómnefndar sem sker úr um sigurvegarann. Já, ég segi það bara hreint út, það er óskiljanlegt að gengið hafi verið fram hjá Björk. Einn hinna alþjóðlegu dómnefndarmeðlima, Stuart Maconie frá BBC, hélt langa tölu um hvað norræn tónlist væri frumleg, ævintýragjörn og áhættusækin. Engu að síður siglir sigurvegarinn, Band of Gold, um örugg mið (platan er fín en… já… lítið meira en það) og síðan verðlaunaði hún auk þess sérstaklega Önnu Von Hausswolff og Jaakko Eino Kalevi, aðila sem eru báðir komnir með eitthvað sem hægt er að kalla alþjóðlegan feril. Nær hefði verið að gefa ungum og upprennandi listamönnum klapp á bakið með þessum aukaverðlaunum, fólki sem þarf á viðurkenningunni að halda. Nóg var af þeim; palestínsk-danski rapparinn Danni Toma, tilraunalistamaðurinn Frisk Frugt frá Danmörku (sem átti frábæra plötu), finnski þjóðlagasýrutónlistarmaðurinn Pekko Käppi og já, Teitur okkar? Ef kostur norrænnar tónlistar eru einmitt þessi frumlegheit sem Maconie talaði um, hefði ekki verið upplagt að endurspegla það í sjálfum verðlaununum? Undarlegt í meira lagi, það verður bara að segjast eins og er. Stundum er gests augað ekkert sérstaklega glöggt.
One Response to Pælingar: by:Larm og Norrænu tónlistarverðlaunin
Leave a Reply Cancel reply
This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.
Stikkorðaský
Abba ATP Björk Bob Dylan Bryan Ferry Bubbi Bára Gísladóttir Bítlarnir Cyber David Bowie Eurovision Evróvisjón Færeyjar Grænland Harpa Hildur Guðnadóttir Ian Anderson Iceland Airwaves Jethro Tull Jóhann Jóhannsson jólatónlist Kraftwerk Kælan Mikla Misþyrming Morgunblaðið múm Músíktilraunir Nick Cave Nordic Music Prize Norrænu tónlistarverðlaunin Nuuk Nuuk Nordic Culture Festival post-dreifing President Bongo Reptilicus sigur rós Skotland Skrapt Skúli Sverrisson Söngvakeppnin Söngvakeppni Sjónvarpsins Thick As A Brick tónleikar tónlist ... er tónlist íslenskur plötudómurUmræðan
- PtaXa on Plötudómur: Ingibjörg Turchi – Stropha
- Ilmu Komunikasi on A Faroese Music Diary – Skrapt Festival 2023: #3
- Manajemen on A Faroese Music Diary – Skrapt Festival 2023: #3
- Ilmu Forensik on A Faroese Music Diary – Skrapt Festival 2023: #3
- Biomedis on A Faroese Music Diary – Skrapt Festival 2023: #3
- Informatika on A Faroese Music Diary – Skrapt Festival 2023: #3
- SO on Plötudómur: Bubbi – Ljós og skuggar
- Irgi Zanuar on Viðtal: Egill Ólafsson
- Sains Data on Uppgjör: Nuuk Nordic Culture Festival 2019
- RPLA on Rýnt í: Kynjahalla í dægurtónlist
Safn
- November 2024
- October 2024
- September 2024
- August 2024
- July 2024
- June 2024
- May 2024
- April 2024
- March 2024
- February 2024
- January 2024
- December 2023
- November 2023
- October 2023
- September 2023
- August 2023
- July 2023
- June 2023
- May 2023
- April 2023
- March 2023
- February 2023
- January 2023
- December 2022
- November 2022
- October 2022
- September 2022
- August 2022
- July 2022
- June 2022
- May 2022
- April 2022
- March 2022
- February 2022
- January 2022
- December 2021
- November 2021
- October 2021
- September 2021
- August 2021
- July 2021
- June 2021
- May 2021
- April 2021
- March 2021
- February 2021
- January 2021
- December 2020
- November 2020
- October 2020
- September 2020
- August 2020
- July 2020
- June 2020
- May 2020
- April 2020
- March 2020
- February 2020
- January 2020
- December 2019
- November 2019
- October 2019
- September 2019
- August 2019
- July 2019
- June 2019
- May 2019
- April 2019
- March 2019
- February 2019
- January 2019
- December 2018
- November 2018
- October 2018
- September 2018
- August 2018
- July 2018
- June 2018
- May 2018
- April 2018
- March 2018
- February 2018
- January 2018
- December 2017
- November 2017
- October 2017
- September 2017
- August 2017
- July 2017
- June 2017
- May 2017
- April 2017
- March 2017
- January 2017
- December 2016
- November 2016
- October 2016
- September 2016
- August 2016
- July 2016
- June 2016
- May 2016
- April 2016
- March 2016
- February 2016
- January 2016
- December 2015
- November 2015
- October 2015
- September 2015
- August 2015
- July 2015
- June 2015
- May 2015
- April 2015
- March 2015
- February 2015
- January 2015
- December 2014
- November 2014
- October 2014
- September 2014
- August 2014
- July 2014
- June 2014
- May 2014
- April 2014
- March 2014
- February 2014
- January 2014
- December 2013
- November 2013
- October 2013
- September 2013
- August 2013
- July 2013
- June 2013
- May 2013
- April 2013
- March 2013
- February 2013
- January 2013
- December 2012
- November 2012
- October 2012
- September 2012
- August 2012
- July 2012
- June 2012
- May 2012
Góður pistill, sem vekur til umhugsunar um norrænt samstarf og einnig að þeir sem syngja á sínu móðurmáli virðast ekki eiga sjéns. Vekur líka til umhugsunar um íslensku tónlistarverðlaunin þar sem enska er alls ráðandi t.d. 5 lög tilnefnd og aðeins 1 á íslensku og lagið sem er valið er sungið á ensku. Einnig fær textasmiður ársins verðlaun fyrir að semja texta á ensku?