Rýnt í: Múr

Follow

Greinin var skrifuð fyrir Morgunblaðið og birtist þar, laugardaginn 28. maí, 2022.

Málmsendiherrar Íslands

Þungarokkssveitin Múr sigraði í Íslandsriðli keppninnar Wacken Metal Battle sem fram fór um síðastliðna helgi á Húrra. Ljóst er að gróska mikil einkennir íslenskt öfgarokk.

Gleðin fyllti troðfullan og sveittan Húrra um síðustu helgi þegar keppt var til úrslita í Wacken-hljómsveitakeppninni. Sjö sveitir léku þá til úrslita á meðan sigurvegarinn árið 2019, Morpholith, sá um að hita upp salinn. Hin ógurlega Misþyrming sleit þá kvöldi.

Já, þetta er búin að vera löng og ströng bið en kófið sá til þess að þrjú ár eru síðan téð keppni fór síðast fram. Þorsteinn Kolbeinsson hefur frá upphafi, eða síðan 2009, haft veg og vanda af skipulagningu keppninnar hér á landi. Þorsteinn hefur borið gæfu til að sjá stóru myndina og hefur iðulega snúið keppninni upp í fjölæran viðburð sem styrkir við íslensku öfgarokkssenuna. Með öðrum orðum, keppnin sem slík er ekki aðalatriðið þannig lagað. T.a.m. hefur Þorsteinn verið duglegur að fá erlenda blaðamenn, gagnrýnendur og fólk með stöðu í hinum alþjóðlega þungarokksbransa til að koma til landsins og taka þátt í keppinni sem dómarar. Meðfram þessu kynnir Þorsteinn viðkomandi fólk fyrir sveitunum, hefur ofan af fyrir þeim með útsýnisferðum og slíku og sáir þannig fræjum beggja vegna borðs. Samningar, tónleikaferðalög og almenn athygli hefur sprottið upp úr þessu havaríi, senunni hér til mikilla hagsbóta.

Viðburðir eins og Wacken-keppnin gefa fólki líka tækifæri til að skoða hvernig senan lítur út í dag, taka „smakk“ ef svo mætti segja. Og sveitirnar á laugardaginn sýndu vel fjölskrúðugheitin sem hér þrífast. Dauðarokkshundarnir dásamlegu í Devine Defilement kepptu t.d. ásamt riffasúpumeisturunum í Merkúr og síðmálmskjarnasveitinni Krownest. Svartþungarokkið fékk þá líka að fljúga (Forsmán), einslags melódískt nýdauðarokk með dassi af málmkjarna (Holdris) og svo melódískt, framsækið „atmósferískt“ svartþungarokk (Vögel). Engar tvær sveitir því eins og dásamlegt að Frón búi yfir svona litríkri sköpun í öfgarokkinu.

Það var hins vegar Múr sem bar sigur úr býtum. Bíðið við, ætla að drekka aðeins af skilgreiningabikarnum. Hér fór epískt og atmósferískt öfgarokk með vísunum í Opeth og Sólstafi t.a.m. Ég setti mig í samband við Kára Haraldsson, leiðtoga Múrs, en hann leikur þar á hljómborðsgítar og syngur. Hann var að vonum kátur, búinn að vinna Wacken-keppnina en auk þess útskrifaðist hann úr MÍT fyrr í mánuðinum. Kári var svo vinsamlegur að leyfa mér að heyra prufuupptökur af nokkrum lögum sem eru í vinnslu fyrir breiðskífu. Tvö þeirra, „Heimsslit“ og „Holskefla“, voru spiluð síðasta laugardagskvöld. Hið fyrrnefnda, tíu mínútur, er ógurlegt, smávegis Sólstafir í gangi en líka níðþung riff og bæði dómsdagssprettir („doom“) og drunutilþrif („drone“). Og íslenskar kvæðavísanir í bláendann. Eftirtektarvert er hversu vel lagið er samið og útsett, það er tónskáldablær yfir mætti segja (þess má geta að Kári á tónlistina í kvikmyndinni Harmur sem frumsýnd var fyrir stuttu). Svipað má segja um „Holskeflu“, melódískt öfgarokk í ætt við Opeth. Kári segir að lokaútgáfa laganna liggi ekki fyrir og sum séu eldri en önnur. Í lögunum sem eru aukreitis við þessi („Eldhaf“ og „Frelsari“) má heyra áhrif frá Anathema og Sigur Rós t.a.m.

Prufuupptökur eða ekki, allt saman er þetta einkar lofandi verð ég að segja og ekki undarlegt að Múr hafi hrósað sigri. Ég óska þeim góðs gengis, bæði hér heima og erlendis næstu misseri. Öfgarokkið er greinilega í ágætis málum um þessar mundir og kófið hafði greinilega lítil áhrif og hefur mögulega bara byggt undir þessa sköpun sem nú er að ryðjast upp á yfirborðið.

Follow