Follow
[Greinin var skrifuð fyrir Morgunblaðið og birtist þar, laugardaginn 1. mars, 2014]
Horft í roðann
• Fjórða plata St. Vincent, samstarfskonu David Byrne, er samnefnd henni
• Dómar eru allir á einn veg; meistaraverk
Það er vel hægt að álykta sem svo að samstarf St. Vincent og David Byrne á plötunni Love This Giant (2012) hafi gert sitt til að kynda undir eftirvæntingunni eftir þessari plötu, sem hefur verið talsverð. Það spilar alveg örugglega inn í en um leið vissu þeir sem hafa fylgst með St. Vincent frá upphafi að eitthvað rosalegt væri í vændum. St. Vincent, eða Annie Clark, hefur verið að fínstilla list sína hægt og örugglega í gegnum fjórar plötur núna og natnin og þolinmæðin er farin að bera ríkulegan ávöxt. Og ekki hefur staðið á viðbrögðunum. Eitt tilkomumesta verk ársins er fram komið, og það í bláendann á febrúar.
Sperrt
Fólk varð fyrst vart við St. Vincent, sem fæddist árið 1982 í Oklahoma, er hún var meðlimur í Polyphonic Spree og einnig í sveit Sufjan Stevens. Hún var músíkölsk á unglingsárum og tók þátt í leiklistar- og tónlistarlífi Dallasborgar þar sem hún ólst upp. Hún stundaði nám í hinum virta Berklee í þrjú ár en hætti námi. Þá var hún komin á kaf í alls kyns tónlistardútl og slóst í för með risabandinu Polyphonic Spree árið 2004. Tveimur árum síðar hóf hún leika með Sufjan Stevens og var þá með fyrstu stuttskífuna sína í farteskinu, Paris is Burning. Fyrsta breiðskífan, Marry Me, kom svo út 2007 og vakti eftirtekt að Vincent lék á heil 13 hljóðfæri á plötunni. Innihaldið marglaga skrítipopp og nöfnum eins og Kate Bush og David Bowie var stillt fram í lýsingum auk þess sem áhrif frá fyrrverandi vinnuveitendum eru vel merkjanleg. Næsta plata, Actor (2009), var innblásinn af kvikmyndatónlist, einkanlega barnamyndum frá Disney að sögn Vincent sem notaði þær til að stilla sig af eftir mikið tónleikaferðalagaflandur. Platan vakti mikla athygli og gagnrýnendur hrifust af því hversu auðvelt St. Vincent átti með að hræra saman ólíkum stefnum, straumum og áherslum þannig að út kæmi sannfærandi og heilsteypt verk. Eyru þeirra sem þykjast hafa vit á tónlist voru nú að fullu sperrt.
Hélt hún nú ótrauð áfram og 2011 kom Strange Mercy út og voru viðtökurnar enn betri en áður. Sjálf var hún eitursvöl og lýsti því yfir að „ég get ekki sagt að þetta sé það besta sem ég hef gert en góð er hún“.Ári síðar leiddu hún og David Byrne svo saman hesta sína eins og áður er getið. Í upphafi ætluðu þau bara að leika á einum litlum tónleikum en samstarfið vatt upp á sig, heil plata og tónleikaferðalag og meðal annars heimsóttu þau land elds og ísa í fyrra.
Partíplata?
Nýja platan var tekin upp í heimaborg hennar Dallas og sá John Congleton (The Mountain Goats, Modest Mouse) um upptökustjórn en hann vann og að tveimur síðustu plötum. Þá vann hún einnig náið með tveimur slagverksleikurum, þeim Homer Steinweiss (Dap-Kings) og McKenzie Smith (Midlake). „Ég vissi að „grúvið“ yrði að vera yfir um og allt í kring,“ segir Vincent í fréttatilkynningu. „Mig langaði til að búa til partíplötu sem þú gætir leikið í jarðarför.“
Deildu!
