Follow
Greinin var skrifuð fyrir Morgunblaðið og birtist þar, laugardaginn 19. júlí, 2014
Breiðskífa ársins í Skotlandi verðlaunuð
• Rapptríóið Young Fathers á plötu ársins í Skotlandi
• SAY-verðlaunin (Scottish Album of the Year) veitt í þriðja sinn
Sérstök verðlaun fyrir bestu plötu ársins í Skotlandi voru veitt í fyrsta skipti fyrir þremur árum. Verðlaunum er ætlað, nema hvað, að styðja við skoska tónlistariðnaðinn, hvetja listamennina til dáða með viðurkenningum á því sem þeir eru að gera og vekja athygli, ekki síst umheimsins, á sérkennum skosku tónlistarsenunnar með því að varpa skæru ljósi á hana einu sinni ári en von aðstandenda – eins og allra þeirra sem standa að viðlíka verðlaunum – er að fréttir af þeim rati sem víðast. Þetta eru ekki ósvipaðar pælingar og standa undir Norrænu tónlistarverðlaununum, Nordic Music Prize, sem Jónsi hreppti fyrir árið 2010.
Hylli
Verðlaunin eru auðvitað óhjákvæmileg afleiðing af yfirstandandi skoskri vitundarvakningu sem m.a. kom af stað kosningunni um sjálfstæðið sem fram fer í haust. Samfara því hefur maður orðið vitni að vissum áherslubreytingum hjá dægurtónlistarmönnum þar sem hið skoska er umfaðmað í æ ríkari mæli, í gegnum hreim eða annað. Fyrsta platan sem var verðlaunuð með þessum hætti var plata Bill Wells og Aidan Moffat, Everything’s Getting Older, en hún kom út árið 2011. Afskaplega „skosk“ plata en báðir þessir menn hafa verið mikilvægur hluti af skoskri tónlistarmenningu, þó að lítt áberandi hafi verið út á við. Moffat er sá þekktari af því tvíeyki, er fyrrverandi söngvari Arab Strap sem náði mikilli hylli á tíunda áratugnum í hinum alþjóðlega neðanjarðarrokksheimi en þar spiluðu textar Moffat stóra rullu þar sem hann rúllaði upp úr sér meinhæðnum athugasemdum um veruleika skoskra ungmenna með stórkostlega þykkum hreim. Hinn sjálflærði Bill Wells hefur þá gefið út fjölda platna í samstarfi við hina og þessa tónlistarmenn úr skosku senunni sem hann hefur fjölskrúðugar tengingar við. Í fyrra var svo tónlistarmaðurinn RM Hubbert verðlaunaður fyrir Thirteen Lost & Found og enn var um mikinn heimalistamann að ræða. Hubbert hefur lengi verið hluti af hinni ríku tónlistarsenu Glasgowborgar; góðvinur hans Alex Kapranos tók plötuna t.a.m. upp og Alasdair Roberts, Emma Pollock (Delgados) og áðurnefndur Moffat leggja honum þar lið. Það að Hubbert hafi sigrað er fullkomlega í takt við ætlaða virkni verðlaunanna en fullyrða má að þó að skoskir neðanjarðartónlistarmenn þekki vel til Hubberts hefur nafn hans verið hulið öðrum meira og minna, þar til nú a.m.k.
Rapp
Áður en tilkynnt er um sigurvegara er tíu platna úrtak kynnt sem ætlað er að sýna breiddina auk þess sem það varpar ljósi á plötur sem fáir höfðu hugsað um sem sérstaklega skoskar. Í fyrra var t.d. plata Emeli Sandé á meðal þeirra tilnefndu og í ár plata Biffy Clyro. Í báðum tilfellum er um mjög vinsæla tónlistarmenn að ræða en þeirri staðreynd að þeir séu frá Skotlandi er sjaldan haldið á lofti. Gömul stríðshross sem gera sig enn gildandi fá þá sitt pláss; í ár voru t.d. á lista plötur Edwyns Collins, Boards of Canada, Mogwai, Steve Mason og Pastels. Kyndilberar hins nýja eru þá þarna líka að sjálfsögðu, CHVRCHES og Young Fathers t.d. en þeir síðarnefndu, jaðarvænt rapptríó frá Edinborg – sem gefur út á Anticon – hreppti hnossið fyrir plötuna Tape Two. Ólíkt fyrri verðlaunahöfum eru Young Fathers ekki sérstaklega skoskir – ekki á yfirborðinu a.m.k. – og sýnir þetta val að aðstandendur ætla greinilega ekki að festast í gildru fyrirsjáanleikans.
Deildu!
